Bezoek aan Life Mercy Orphanage

Na een lange reis stappen we het vliegtuig uit en ondanks het grote bord met: Welcome to Entebbe Airport, roken we het ook al.... we zijn in Afrika!

Na wat gedoe bij de douane, een ritje in het donker, een late night meal en toch wat korte nacht stappen we de volgende dag toch wat te laat (tjaa ik was het tijdsverschil vergeten toen ik de wekker zette) in het busje om naar het weeshuis te vertrekken.

We voelen ons iet wat ongemakkelijk als we horen dat de kinderen pas gaan eten als wij er zijn, ze zullen vast trek hebben en gezien mijn eerdere ervaringen in Kenia, zal het mij niks verbazen als het nog wel eens een hele tijd zal duren voordat wij bij het weeshuis aan zullen komen, en de kinderen dus hun ontbijt zullen krijgen.

En inderdaad we maken eerst een stop bij de pinautomaat, als die het niet doet bij de volgende pinautomaat en we stoppen nog ergens om een paar boompjes te kopen om te planten op het land van het weeshuis.

Aangekomen bij het weeshuis krijgen we te horen, dat we maar heel kort blijven, omdat de meeste kinderen inmiddels al verhuisd zijn.
Even wat achtergrond informatie: De stichting betaald nu maandelijks de huur voor het weehuis en school, de locatie is niet ideaal en het is erg duur. Inmiddels is er al enige tijd geleden een stuk land gekocht, op ongeveer een uur rijden van Kampala en daar word een nieuw weeshuis/school gebouwd voor de toekomst.

Wat blijkt dus, er is al een gebouwd neergezet in de afgelopen maanden en het grootste gedeelte van de kinderen verblijft daar al.
Na wat liedjes die de kinderen voor ons ingestudeerd hebben gaan wij dus snel weer verder.

We hobbelen gezellig een tijdje door op de weg en genieten ondertussen van het prachtige groene Uganda.

Zodra we aan komen rijden worden opgewacht door een hele groep kinderen. Ze beginnen direct te zingen en te dansen en strooien bloemenblaadjes terwijl we richting het land lopen. Ik ben het busje nog niet uitgestapt als een jong meisje met capuchon mijn hand vast pakt en die vervolgens voor de rest van de dag niet meer los laat.
Bomen planten is serious business hier. Iedereen moet zijn eigen boom planten terwijl de kinderen en docenten door blijven zingen en dansen.
En dan is het nu eindelijk tijd voor het ontbijt voor de kinderen.

Terwijl de kinderen hun maispap opdrinken krijgen wij een rondleiding door de lokalen en over het land dat vol staat met mais. Dat scheelt in de kosten aangezien mais een belangrijke basis voor de maaltijden vormt (gegrilde maiskolven of maispap)
Ondertussen hebben de kinderen zich voorbereid op het volgende onderdeel en worden wij vermaakt met nog meer zang en dans. Hierna is het eindelijk onze beurt om uit te mogen delen ! De kinderen hebben hier op hun kleding na geen bezit, alles word gedeeld. Het uitdelen van de knuffels en het speelgoed is dus ook eigenlijk voor de show, want daarna zal het opgeborgen worden en tijdens speeltijd weer tevoorschijn gehaald worden. Toch zijn de kinderen heel blij met alle spullen en worden ze door iedereen bewonderd en worden wij bedankt met een echte buiging.
Ondanks dat ze weinig te besteden hebben is er voor ons een feestelijke lunch bereid met ongetwijfeld hele verse kip, stoofvlees, rijst, gekookte groenten, salade en Matoke; in bananenbladeren gekookte en fijngestampte bakbananen. En uiteraard als toetje heerlijk vers fruit.


Na de lunch gaan we met alle kinderen richting het ‘sport’veld. Trouwtrekken meisjes tegen de jongens (meiden hebben gewonnen), wat estafette spelletjes (meiden winnen weer) en er word gevoetbald en een paar andere spelletjes worden gespeeld die ik haast zo vergelijken met Oud Hollandse spelletjes, maar dan Oud Ugandees ?

Helaas moeten wij alweer ascheid gaan nemen van alle kinderen en de docenten, de dag is voorbij gevlogen. Het was een hele bijzondere dag vadaag! Ondanks de trietse verhalen over hoe de kinderen hier in het weeshuis terecht gekomen zijn was het een hele vrolijke en leuke dag.

Als je meer wilt weten over het weeshuis dan kun jij mij altijd een berichtje sturen en kijk ook eens op http://www.childrensperfecthope.org/